Antdepressiva vlakken de emoties af. No shit.
De eerste weken voelde ik me licht, het gewicht letterlijk weg, deur dicht, geen last meer van.
De deur staat niet helemaal terug open, maar wel op een kier.
Ik voel me langzaam weer wegzakken... Als in drijfzand.
Zal het 'gaan lopen' dan al het verschil maken? Fysieke inspanning om een levenslang trauma te verwerken en uit de chronische depressie te geraken...
Ik weet niet hoe ik me voel... Goed is het niet. Damn. Hoe lang nog. Hoe lang nog. En waarom.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten