Ik weet niet welk trauma ik moet kiezen.
Datgene waarin er seksueel overschrijdend gedrag gebeurde toen ik 6 was.
Of die keer dat die oude vent me 'daar' aanraakte om te zien of ik wel echt een jongen was?
Of die keer dat ik als kleuter gestraft werd omdat ik zogezegd express in mijn bed plaste?
Of die keer dat ik zo bang was dat ik in mijn broek heb geplast?
Of moet ik het zoeken in de totaalheid van mijn bestaan, waarin ik aanvoelde dat ik iets tekort kwam, maar niet in staat was daar als kind iets aan te doen, dus me er maar bij neerlegde... en het permanente gevoel van onveiligheid dat ik nooit helemaal van me kunnen afschudden heb.
Of moet ik kijken naar de ruzies tussen mijn ouders, die nooit gingen over simpele dingen, maar altijd over zaken als bedrog. En zelfs als het daar niet over ging, voelde ik dat het daar wel over ging.
Of moet ik het zoeken in de emotionele afstandelijkheid van gans mijn familie, waardoor ik me enorm alleen voelde maar tegelijk het gevoel kreeg dat dat maar normaal was.
...
Wat?
Tegen morgen moet ik het weten, want dan moet ik alweer 60 euro neerleggen voor iets dat ook weer niet echt geschikt is voor iemand met de complexiteit van mij.
Ik schaam me zelfs dat ik het zo zeg, alsof dat iets is om mee te stoefen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten