dinsdag 7 december 2010

Emotiononele chantage...

Alweer zo een rare nacht. Veel waken, weinig slapen. Misschien kwam het door de alcohol.
Geen rare ideeën of vormen achter mijn oogleden, niks interessants om te rapporteren. Gewoon een lange, saaie wakende nacht.

Rond half vier kreeg ik een tekstbericht van een vriend (D.)van me. Hij wordt al een aantal jaar onfair behandeld door een paar 'vrienden' van hem. D heeft denk ik echt niet zo veel vrienden, en laat zich al gemakkelijk verleiden om 'te komen helpen schilderen' of 'de rugzak te helpen dragen van het ex-liefje dat haar charmes en achterbakse onschuldigheid nog maar eens voor de duizendste keer uitspeelt omdat ze weet dat hij niet over haar heen is'. Ik heb hem dat al gezegd, meerdere keren. Deze nacht kreeg ik een tekstbericht van D met daarin de boodschap... dat hij ze de kop ging inslaan... niet exact, maar daat kwam het op neer. Ik moest een bericht 'liken' op facebook. Ik stuurde hem terug: 'Morgen, na mn slaapje. Grtz.' Dààrop antwoordde hij: 'Srry vr het storen, Just Pissed Off, srry'.

Eénmaal sorry was voldoende. Eénmaal sorry is altijd voldoende.

Als je één keer sorry zegt toon je dat je spijt hebt van wat je deed, of geef je toch toe dat er iéts aan wat je deed een beetje overhaast was, je dacht er niet goed bij na. Dit wil niet zeggen dat je standpunt daarom anders is geworden.
Als je 2 of meer keer sorry zegt dan is de boodschap ondergeschikter en afstandelijker tegelijk. Enerzijds geef je toe dat je overhaast tewerk ging, je niet goed had nagedacht... maar langs de andere kant zeg je dààrbovenop nog eens sorry, alsof je je excuseert voor de boodschap of je gevoel. D's bericht zegt het allemaal: 'Sorry (dat ik je wakker maakte). Just Pissed Of (ik ben gewoon heel boos, maar het is niets wat je je moet aantrekken). Sorry (voor alles).'

D hielp trouwens bij ons thuis ook schilderen... heel veel trouwens. Dat was echt heel erg leuk. De eerste avond hebben we van 17u in de namiddag doorgewerkt tot 03u. De volgende avond opnieuw. Daar zijn foto's van. Elke verse aangebrachte laag verf gaf ons vrijgeleide om buiten, op het terras (het was toen voorjaar en al lekker warm) op de grond 'op ons gat' pinten te zitten drinken... Zalig.
Ik had heel de week (ik had een week vrij genomen) zo willen spenderen, zeker toen mijn vriendin vanaf de 3de dag ook kon helpen (examenperiode)... maar de 2 andere mensen (moeder + vriend) die hielpen en dan vooral één (de vriend - hoe kan het anders) kon er blijkbaar niet tegen dat wij onze eigen dag/nacht regeling wilden maken. Met als resultaat dat wij wel telkens tot heel laat bezig waren, maar dat we 's ochtends ook heel vroeg op moesten omdat de 2 andere helpers het nodig vonden om al om 9 uur paraat te zijn... Ok, the job got done, maar onze nekken, voetzolen, knieën, ruggen, handen, ... schreeuwden permanent om rust... Je mag niet klagen natuurlijk: de mensen hélpen dus hebben alle vrijheid. Je mag niet reclameren want dan ben je ondankbaar...

Ik heb wel een beetje hetzelfde probleem als D. Maar dat wist ik al (lang).

Het verhuizen is gelukt, maar het had leuker en vooral ontspannender geweest om het op onze manier te doen.

Conclusie:
D: Quit the trashtalk. Go ZEN. Nee serieus. Op facebook en in smsjes roepen dat je iemand de kop gaat inslaan... that's so 2000. Als ik 18-19 (zelfs als ik een beetje ouder was) deed ik dat ook. Toen ik 18-19 jaar was voelde ik me ook alsof iedereen eigelijk tegen mij was... Het probleem met dat stoer doen is is dat je in het écht niet van je afbijt. Je mag soms boos zijn op mensen en dat tonen, zonder dat je op hun medelijden moet inspelen of meteen de boel kort en klein roept. Probeer op een constructieve manier over te brengen naar bepaalde mensen dat gij ook respect verwacht van hén, en als ze dat niet tonen dat ze dan niet moeten verwachten dat jij een emotioneel engagement aangaat met hen. Neem afstand van die mensen. Maak gerust eens ruzie, maar probeer kalm te blijven en u niet ondergeschikt op te stellen!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten